Zondagmorgen reden we richting Genk. De weergoden hadden we alvast mee want het was nog niet zo heel warm. Ter plaatse was iedereen druk bezig met de laatste loodjes: de laatste voorbereidingen zodat de wedstrijd van start kon gaan. Het rode team was er klaar voor. Wat me in het begin al opviel was dat er een goede voorbereiding was gebeurd. Ik denk niet dat er een club is die zo duidelijke communicatie doorgeeft aan alle canicrossers. Dagen voordien werd er enorme veel moeite gedaan om via sociale media iedereen op de hoogte te houden over de wedstrijd. Het weer was hier de spelbreker en iedereen moest op de hoogte zijn van het verhoogd aantal drankposten, het verhoogd aantal verfrissingspunten voor de honden, de vervroegde starturen en het verkorte parcours. Duidelijk afsrpaken waren nodig om alles perfect te doen verlopen!
Er was maar één gezegde dat die dag van tel was: de afwezigen hadden ongelijk!!!
De horecatent en de tent van de inschrijvingen begon langzaam volk te trekken. Het kon beginnen. Er was aan alle gedacht. Ook de mensen op het parcours kregen hun voedsel- en drankpakket mee.
Aan de start begonnen de 1e steppers zich te verzamelen. De wedstrijd verliep zeer vlot en de regen zorgde dat de temperatuur wat langer aan de lage kant bleef. Dit was ook het geval voor de bike en de lange afstand. De hemel begon pas open te trekken toen de miniemen aan de start kwamen. De temperatuur ging langzaam omhoog maar gelukkig moest dan nog enkel de korte afstand gelopen worden.
Na de verschillende wedstrijden verzamelden de deelnemers op het centrale plein en konden genieten van een hamburger en een verfrissend drankje. De installatie van de waterbar was een goed idee, zeker bij het warme weer van die namiddag. Er was zelf een ijskar aanwezig die aan de lopende band ijsjes verkocht. Na al dat lekkers was het tijd voor de prijsuitreiking. Er waren mooie prijzen voorzien om te geven: bonnen van Runner’s Lab van 40EUR, 2 rugzakken en een paar schoenen van Merell. De podiumprijzen waren ook weer rijkelijk voorzien. De kids hadden zelfs letterlijk handjes tekort voor al hun prijzen. De zelfgemaakte hondenspeeltjes van Martine vielen bij iedereen in de smaak. Er stond ook weer veel rood op het podium. Voor Paul was het zelfs onverwacht zijn eerste keer.
Na de prijsuitreiking trok het volk weer huiswaarts en kon het rode team aan de afbraak beginnen. Alles werd in goede banen geleid door een overzichtelijke taakverdeling en iedereen wist wat te doen. Door de vele helpende handen verliep de afbraak heel vlot. Het is heel duidelijk dat het rode team aan één koord trekt: één team, één familie! Er werd nadien nog wat nagepraat en gedronken en daarna kon iedereen naar huis.
Het was een heel leuk weekend met een dikke pluim voor de organisatie! Wij zijn blij om bij het rode team te mogen horen!!! En volgend jaar zijn we er uiteraard weer bij ….
