Lees mee hoe zij voor hun eerste deelname getraind hebben en hoe zij dit evenement ervaren hebben.

Qua voorbereidingen naar het EK toe hebben we vooral onze hondjes getraind. Dit hebben we gedaan door hen voor de fiets/step te trainen en door met hun langere afstanden te lopen. Delphine heeft de lange afstand ook op wedstrijd niveau ingeoefend met Mystique. Ik had tot dan toe nog geen lange afstand gelopen met Margot op wedstrijd niveau dus dat was sowieso al een primeur voor mij. Onze conditie hebben we trachten zo hoog mogelijk te krijgen maar we wisten beiden dat ons niveau nooit sterk genoeg zou zijn voor de competitie in Tsjechië. Onze doelstellingen waren om het EK te kunnen uitlopen en zonder blessures aan te komen. Ook wilden we er alle twee plezier aan beleven.

Eenmaal in Tsjechië aangekomen wisten we dat het voor ons alle twee een zwaar parcours ging zijn. Donderdag en vrijdag zijn we de korte en lange afstand gaan inwandelen met de honden om te verkennen wat er ons te wachten stond. Het parcours was niet zeer technisch maar wel zwaar qua hellingsgraad. We wisten dat het een zwaar weekend zou worden, ook voor onze woefers want zij waren de geziene hellingen zeker niet gewoon.

Zaterdag was het dan zo ver, de eerste etappe van het kampioenschap. Delphine moest als eerste starten met Mystique, een 10 minuten voor mij en Margot. Deze dag verliep voor beiden teams wat moeizamer omdat de honden zeer onder de indruk waren van het hele gebeuren. Onderweg schrokken ze van het lawaai en hielden ze zich in tijdens het lopen. Maar we waren beiden tevreden met het resultaat, we stonden namelijk niet als laatste. Met de uitslag bekend van de eerste dag, gingen we met een goed gevoel terug naar de camping. s’ Avonds gingen we samen met Kristine, Jef, Sandra en Ludo naar het diner dat op het terrein werd gehouden. Daar kregen we te horen dat de start voor zondag één groep start zou zijn per categorie. Voor ons betekende dit dat we met een 65tal duo’s zouden moeten vertrekken. We zagen dit alle twee niet zitten, zeker omdat er te weinig plaats zou zijn om de honden uit de heisa te kunnen houden. Maar er kon niets meer aan veranderd worden en dus zouden we de zondag wel zien hoe het zou verlopen.

Zondag was het de fameuze groepstart in onze categorie en daarbovenop ook nog eens de lange afstand. Ik had vooral schrik dat de andere honden zouden uithalen naar Margot, zeker omdat we op één lijn met 27 lopers stonden verspreid over 25 meter. Delphine had extra stress omdat een groepstart met Mystique niet evident is. Voor de wedstrijd wisten we dat we alle twee op de derde lijn moesten vertrekken en hadden we samen afgesproken om deze wedstrijd als team te lopen. We gingen wachten met starten totdat alle rest weg was, dan konden we samen als team de wedstrijd trotseren. Zo zouden de hondjes ook sterker staan omdat ze konden samenwerken. Eenmaal het startschot gegeven was zijn we samen aan de lange afstand begonnen. Doordat we een paar tellen extra waren blijven staan kon onze inhaalreis op een rustigere manier gebeuren. En zoals gedacht stonden onze meisjes er sterker voor en waren ze minder snel onder de indruk van alle drukte en hebben ze ons verrast door het hele parcours mooi te blijven werken. Ook het inhalen was op deze manier voor Mystique een succes. Door samen het parcours met ons viertjes te kunnen trotseren zagen we de eindmeet al sneller naderen als verwacht. En wat voor ons de ervaring zo geweldig heeft gemaakt is dat we het samen hebben kunnen ervaren en hiervan hebben we enorm genoten. Een mooi voordeel was dan weer dat we ook in ons eindresultaat gestegen waren.

Nadien hebben we ook nog samen met Danny de relais gelopen, om deze ervaring ook te kunnen meepikken met het hele EK gebeuren. Ik heb samen met Margot de start voor onze rekening genomen, deze verliep wat minder omdat Margot precies al wat moe was van de hellingen van de lange afstand. Danny heeft echter veel ingehaald met de snelle Kai en vertrok als een speer. Delphine heeft de wedstrijd mogen afsluiten met Bono, ook dit duo heeft een mooie wedstrijd samengelopen.

Tot slot willen we alle leden van Mijn Hond Genk bedanken die aanwezig waren op het EK. Zij hebben ervoor gezorgd dat deze ervaring een unieke ervaring werd voor ons. Dankjewel voor alle hulp die ons geboden werd, zo wisten we toch een beetje wat ons te wachten stond. We vonden het beiden een enorm leuke ervaring om mee te maken. Niet enkel voor het lopen maar ook om de sfeer rond het hele EK gebeuren mee te maken. Volgend jaar zijn we zeker weer van de partij!

Geschreven door Delphine en Aurélie Verbeke