Vrijdag 01 maart was het weer zover. Het trainingsweekend stond voor de deur. Dagje vrij genomen van het werk om alles op ons gemak voor te bereiden.
In de namiddag zijn we vertrokken met een wagen volgeladen alsof we weken weggingen. Twee vrolijke opgewekte hondjes in hun autotuigjes op de achterbank.
Het was behoorlijk mistig in het Duitse land. Dit kwam goed uit met al die snelheidsmeters langs de weg. Gelukkig vielen er dit jaar geen vlokjes uit de hemel en gingen we weer een fantastisch weekend tegemoet.
Na ruim een uur te hebben gereden, hebben we even een tussenstop gemaakt. Zo konden we al samen met de hondjes van de omgeving en een mooi uitzicht genieten.
Fris gingen we weer op weg naar het pittoreske dorpje Schleiden. Na nog een half uurtje gereden te hebben, arriveerden we bij het gezellige Duitse hotel Huddelbusch.
Na een warm welkom zijn we de auto uit gaan laden. De lange inkomhal stond vol met rekjes, waar we onze schoenen op konden zetten en de “sloefkes” aan konden trekken.
Op de kamer vonden we een lekkere verassing voor de hondjes, een schoenenplateau met borstel voor onze schoenen en een heerlijk ruikende douchegel (die natuurlijk nodig was bij al dat gezweet de komende dagen). Hotel Huddelbusch, typisch Duits met veel hout en iets wat gedateerde kamers. De ingrediënten voor een super weekend.
Nadat we lekker gegeten hadden, in het kleine frietkotje naast het hotel, gaf onze voorzitter Vince een toespraakje over het verloop van het aankomende weekend.
De weersvooruitzichten waren relatief goed. Er waren vele “zware“ routes uitgestippeld om te lopen.
Nadat we die avond gezellig genoten hadden van een hapje en een drankje tijdens een babbeltje (geschonken door onze jarige clubleden), zijn we vroeg naar bed gegaan. Dit om de eerste ochtend fit van start te gaan.
Ons ochtendloopje begon vroeg met een zware klim, maar bij terugkomst in het hotel werden we verrast met een heerlijk ontbijtje! Na het ontbijt even rusten en klaarmaken voor de eerste training met de hondjes.
Al snel kwamen de herinneringen terug en wisten we van de vorige editie hoe zwaar het kon zijn. We waren uitgeput na de eerste route met veel “ups-and-downs”, maar we hebben er allemaal van genoten. Denk dat de meeste hondjes en wijzelf razend enthousiast waren.
Na de training konden we ons opfrissen en stond er een lunch voor ons klaar met een lekker pittig soepje.
S’ middag konden we weer aan de bak, maar nu met een rustiger loopje. Vervolgens kreeg iedereen de tijd om op eigen tempo nog een rondje te doen. Nadat we weer in het hotel aangekomen waren, kregen we een lekker 4 uurtje met cake. Daarna tijd voor een welverdiende douche en wat platte rust. En hop… het was weer tijd om de beentjes onder de tafel te schuiven voor een heerlijk diner (frietjes, deed goed na een zware dag sporten 😉 ).
Het avondprogramma bestond uit hersengymnastiek.
Martine (verkleed als bunny) had een prachtige quiz voorbereid. Het was nogal moeilijk, maar wel erg leuk en het ging er hard maar fair aan toe. De Quiz Master met haar jury had het goed onder controle. Tot in de late uurtjes werd er nagepraat over deze fantastische dag.
Zondag ochtend waren we allen weer present (waarschijnlijk dacht het gros van ons: oei oei wat zal de dag ons brengen… heb een hamertje in mijn hoofd…). Na wederom een mooi ochtendloopje stond het ontbijt klaar. Nadien was er even de tijd om het ontbijt te laten zakken. Het programma werd verder gezet met een andere uitgestippelde canicross route. We hebben allemaal nog eens heerlijk genoten van de mooie natuur in de Eifel, prachtige paadjes en een heerlijk zonnestraaltje op onze bollekes.
Terug in het hotel hebben we ons opgefrist en hebben we gesmuld van een heerlijke sportlunch (spaghetti). Toen werd er ook nog even tijd gemaakt voor de groepsfoto.
In de namiddag was er nog een vrije training voorzien. Diegene die nog niet genoeg gelopen hadden, konden nog voor een laatste keer hun beentjes strekken. Anderen gingen wandelen (met of zonder hondjes). Daarna was de tijd aangebroken om op te ruimen, de auto’s weer in te laden en de kamers schoon achter te laten.
Er stond als afsluiter nog een heerlijk vieruurtje te wachten, pannenkoeken en ijs.
Het trainingsweekend zat er helaas weer op en er werd afscheid genomen van iedereen.
Tenslotte nog even dit:
Organisatie, bestuur, vrijwilligers, deelnemers, kortom iedereen die aanwezig was, bedankt voor het fantastische weekend!
Geschreven door Ronn en Renée.
